6 | 0% - 0 | |||||
5 | 0% - 0 | |||||
4 | 0% - 0 | |||||
3 | 0% - 0 | |||||
2 | 0% - 0 | |||||
1 | 0% - 0 | |||||
|
Administrator
Tytuły: Lawa-. Opowieść o "Dziadach" Adama Mickiewicza AKA A Tale of Adam Mickiewicz's 'Forefathers' Eve' AKA Forefathers / Lava AKA Opowieść o Dziadach-
Produkcja: Polska-
Rok: 1989-
Data premiery: 1989-11-06 (Polska) , 1989-11-06 (Świat)
Gatunek: Dramat-
Adaptacja-
Reżyseria: Tadeusz Konwicki-
Scenariusz: Tadeusz Konwicki-
Obsada:
Gustaw Holoubek- Poeta (Gustaw/Konrad)
Artur Żmijewski- Gustaw/Konrad
Maja Komorowska- Guślarz
Grażyna Szapołowska- Anioł
Jolanta Piętek-Górecka- Maryla, miłość Gustawa / Dziewczyna na dziadach / Dziewica / Anioł
Henryk Bista- Senator
Jan Nowicki- Pan / Belzebub
Teresa Budzisz-Krzyżanowska- Rollinsonowa
Piotr Fronczewski- Jan Sobolewski
Jerzy Nowak- Ślepy dziad
Piotr Szulkin- Diabeł I
Marek Kondrat- Literat I
Grażyna Wolszczak- Sanitariuszka / Księżna
Tadeusz Łomnicki- Ksiądz / Literat III
Andrzej Grabarczyk- Zenon Niemojewski
Opis:
Pierwsza ekranizacja "Dziadów" Adama Mickiewicza. Akcja rozpoczyna się na ziemi wileńskiej w przeddzień Święta Zmarłych. W zrujnowanym dworku zjawia się widmo Poety. Powrócił on w rodzinne strony, by przeżyć na nowo młodzieńczą miłość do Maryli i wspomnieć dawnych druhów z grupy konspiracyjnej. W tym czasie na pobliskim cmentarzu Guślarz zaczyna pradawną ceremonię "dziadów". Gustaw wraz z księdzem wspominają dawne czasy. Akcja przenosi się kilkadziesiąt lat wstecz.
Nagrody i nominacje:
* 1989 – nominacja do nagrody za najlepszy film XIV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (nagrody głównej na festiwalu nie przyznano)
* 1989 – Nagroda Wojewody Gdańskiego na XIV FPFF w Gdyni dla Tadeusza Konwickiego
* 1989 – Nagroda Muzeum Kinematografii w Łodzi na XIV FPFF w Gdyni dla Tadeusza Konwickiego
* 1989 – Don Kichot, nagroda Polskiej Federacji DKF na XIV FPFF w Gdyni dla Tadeusza Konwickiego
* 1989 – Syrenka Warszawska – nagroda Klubu Krytyki Filmowej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w kategorii filmu fabularnego dla Tadeusza Konwickiego
* 1990 – nominacja do nagrody za najlepszy film XV Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni
* 1990 – Nagroda Jury XV FPFF w Gdyni dla Tadeusza Konwickiego
* 1990 – nagroda XV FPFF w Gdyni za drugoplanową rolę męską dla Henryka Bisty
* 1990 – nagroda XV FPFF w Gdyni za muzykę dla Zygmunta Koniecznego
* 1990 – nagroda XV FPFF w Gdyni za dźwięk dla Mariusza Kuczyńskiego
* 1990 – nominacja do nagrody XV FPFF w Gdyni za drugoplanową rolę kobiecą dla Teresy Budzisz-Krzyżanowskiej
* 1990 – nominacja do nagrody XV FPFF w Gdyni za pierwszoplanową rolę męską dla Gustawa Holoubka
* 1990 – Don Kichot, nagroda Polskiej Federacji DKF dla Tadeusza Konwickiego
* 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego dla reżysera, Tadeusza Konwickiego
* 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego dla aktora, Gustawa Holoubka
* 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego dla aktora, Artura Żmijewskiego
* 1990 – Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego dla twórcy scenografii, Allana Starskiego
Ciekawostki:
# Film kręcono w Wilnie, Piotrkowie Trybunalskim, Warszawie (m. in. Powązki) i w okolicach (Polska).
# Film został zaliczony do kategorii filmów o szczególnym znaczeniu dla polityki kulturalnej.
# Prapremiera filmu miała miejsce w Moskwie.
Zdjęcia:
_________________________________________________________
źródło: www.filmweb.pl www.wikipedia.pl
Moja opinia:
Po film sięgnęłam przy okazji omawiania "Dziadów" w szkole. Szczerze mówiąc, seans mi się nieco dłużył w wypadku niektórych scen, ale wynagradzały to inne sceny jak niesamowita Wielka Improwizacja, którą widziałam już kilka razy czy świetnie wykonana piosenka Konrada - "Zemsta, zemsta, zemsta na wroga" oraz wiersz recytowany przez Poetę - "Upiór"
Film naładowany jest symboliką i odniesieniami do ówczesnych (1989 rok) czasów. W scenie widzenia ks. Piotra za oknami widnieje panorama Warszawy i pałac kultury, anioł przechadza się wśród ludzi na ruchliwej ulicy a Poeta odnajduje pamiątkową płytę poświęconą Mickiewiczowi.
Nie podobały mi się tylko dwie rzeczy - obsadzenie kobiety w roli Guślarza i ostatnia scena z kibitkami.
Całość nakręcona jest w teatralnym stylu, co właśnie mogło być przyczyną owych dłużyzn - inaczej odbiera się taką grę w teatrze, inaczej przed telewizorem. Nie mniej jednak polecam, film warto obejrzeć.
Offline
Moderator
Filmu nie oglądałam ale Dziadów nie cierpię... więc raczej niezbyt mnie ten obraz pociaga
Offline
Administrator
Dziadów nie lubisz? O Ty niedobre.
Ale jak filmu obejrzeć nie chcesz, to może chociaż samą Wielką Improwizację w mistrzowskiej interpretacji Gustawa Holoubka ?
Offline