Tytuły:   300 mil do nieba- AKA Trzysta mil do nieba- AKA 300 Miles to Heaven- AKA 300 mil til himlen- AKA L'espoir aux trousses-
Produkcja: Polska- Dania- Francja-
Rok: 1989-
Data premiery: 1989-10-30 (Polska)
Gatunek:   Dramat- Obyczajowy-

Reżyseria: Maciej Dejczer-
Scenariusz: Cezary Harasimowicz- , Maciej Dejczer-
Muzyka: Michał Lorenc-


Obsada:
Rafał Zimowski- Jędrek Kwiatkowski
Wojciech Klata- Grześ Kwiatkowski
Kama Kowalewska- Elka
Adrianna Biedrzyńska- Dziennikarka
Andrzej Mellin- Tadeusz Kwiatkowski, ojciec Grzesia i Jędrka
Jadwiga Jankowska-Cieślak- Barbara Kwiatkowska, matka Grzesia i Jędrka


Opis:
Dwóch chłopców postanawia uciec za granicę pod podwoziem TIR-a. Chcą przedostać się do Szwecji, aby wspomóc rodziców. Film oparty na prawdziwych wydarzeniach z 1985 roku.



Nagrody i nominacje:
[html]<a href="http://www.filmweb.pl/f3494/300+mil+do+nieba,1989/nagrody" target="_blank"> Na filmweb.pl </a>[/html]



Zdjęcia:

_________________________________________________________
źródło:  www.filmweb.pl

Moja opinia:
Kiedyś w radiu usłyszałam niesamowicie piękny utwór. Odnalazałam go w Internecie i dowiedziałam się, że jest to kompozycja z filmu "300 mil do nieba". Melodia była tak piękna, że nie mogłam nie obejrzeć całego filmu.

Historia jest niezwykle wzruszająca. Dwóch chłopców wpada na szalony pomysł - pragną opuścić dom, rodzinną wieś aby wyjechać za granicę, zarabiać pieniądze i wysyłać rodzicom którzy z trudem wiążą koniec z końcem. Podróż chcą odbyć na metalowej półce pod podwoziem TIR'a. Oni dwaj, koleżanka starszego i... akordeon.

Co prawda film nie wycisnął ze mnie łez, ale wyjątkowo wzruszył. Realacje między chłopcami, rola akordeonu, dziennikarka i wreszcie telefon do rodziców oraz inne sceny czy motywy zostały świetnie przedstawione. Już sam pomysł eskapady obudził we mnie wiele uczuć. Chłopcy przeszli przez prawdziwą mękę ale nie załamali się. Było w nich tak wiele siły, determinacji ale bez przesady - od początku do końca zostali prostymi dzieciakami ze wsi.

Przedewszystkim podobał mi się w filmie realizm (chociaż cała historia "jak z filmu"), zastanawiały motywy i uczucia bohaterów. To właśnie dzięki nim film trafia do grona moich ulubionych.